Workshop empowerment: sta in je kracht!

Veel te laat kwam ik dinsdag een workshop “Empowerment” binnenvallen. Eigenlijk stond het helemaal niet op de planning om te gaan, maar zoals dat wel vaker zo gaat, liep de dag anders dan ik me had voorgesteld. En het is maar goed ook dat dat af en toe gebeurt, anders zou het leven ook zo saai zijn.

Hoe kom ik nou weer bij een workshop Empowerment? Twee maanden geleden was ik me aan het oriënteren op vrijwilligerswerk of een stageplek voor mijn opleiding. Zo kwam ik bij de Vrijwilligerscentrale van Deventer (VCD) terecht. Dit is het centrale punt vanuit waar allerlei vrijwilligerswerk in Deventer en omstreken aangeboden wordt. Er zitten super leuke dingen bij! Echt een aanrader voor iedereen die zijn of haar werk niet super leuk vindt en eigenlijk iets zoekt waar die echt blij van wordt! Je bent ook niet per se direct je hele vrije zaterdag kwijt. Er zijn ook klusjes bij van maar een paar uurtjes per maand. In ieder geval, ik had dus gereageerd op een aantal dingen die me wel interessant leken. Vrij snel kreeg ik een reactie terug en had ik een gesprekje met een zeer behulpzame dame van de VCD. Het gesprek kwam erop dat ik niet zo goed wist welke richting op wilde in mijn werk. Toen begon zij enthousiast te vertellen dat er zoiets bestaat als “Eigen Kracht Deventer Vrouwen” (EKDV), een initiatief om werkzoekende vrouwen te verbinden met elkaar. Zij was haast enthousiaster dan ik, aangezien ze eindelijk iemand had gevonden die binnen hun oorspronkelijke doelgroep paste, de zogenaamde vrouwelijke NUGgers; mensen die precies buiten alle regelingen vallen, de Niet-Uitkerings-Gerechtigden. Olé, echt leuk dat ik daar binnen val.

Goed, voor deze werkzoekende vrouwen wordt er van alles georganiseerd; er zijn zelfs coaches bij wie je drie keer gratis met je hulpvraag mag komen! Nu ik bij EKDV aangesloten zit, krijg ik ook geregeld emailtjes met allerlei activiteiten die wellicht interessant kunnen zijn voor de dames die werk zoeken. Zo viel mijn oog op de Empowerment workshop. Deze werd georganiseerd door “WerkTalent”, een ander initiatief dat mensen wilt ondersteunen bij het vinden van een baan. Tegenwoordig zijn dit soort programma’s gelukkig echt niet meer alleen gericht op het schrijven van een goede CV en een opvallende brief. Steeds meer komen er workshops bij die je moeten helpen bij het (her-) vinden van je passie en het benadrukken van je unieke persoonlijkheid. Deze omschrijving stond er bij de workshop: “Empowerment: Waar zit jouw drive? Ontdek hoe je eenvoudig deze kracht vrijmaakt. Als sollicitant van speelbal naar stevige statements.  Door Felice Flameling, MatriXcoach bij Veelkant.” Empowerment klonk wel alsof ik er iets aan zou kunnen hebben.

Van tevoren dacht ik nog, zal je net zien; kom je een lokaal binnen waar amper vier mensen ongeïnteresseerd en onderuit gezakt op een stoel zitten, terwijl een overenthousiaste vrouw heppiedepeppie de workshop staat te geven en als enige opgaat in haar eigen verhaal. Niets was minder waar. Zo op het oog zaten er minstens 25 mensen, zowel mannen als vrouwen! Dat laat maar weer eens zien dat de maatschappij echt toe is aan verandering. Mensen hebben behoefte aan werken vanuit hun eigen kracht in plaats van werken om maar geld te verdienen. Makkelijker gezegd dan gedaan, maar de wil is er wel.

Aan de hand van een aantal opdrachtjes liet de vrouw (Felice heette ze) zien dat er eigenlijk geen goed of fout bestaat. Dat is iets waar ik al langer van overtuigd was, maar ik vond het leuk om mijn eigen overtuigingen bevestigd te zien door een ander. Iedereen handelt vanuit zijn eigen drijfveren en heeft zijn eigen manier om dingen aan te pakken. Wat ze heel mooi duidelijk maakte was dat jouw eigenwaarde vaak naar de knoppen geholpen wordt door wat anderen tegen je zeggen. Als je maar vaak genoeg hoort dat je het niet goed doet, ga je vanzelf geloven dat dat zo is. Als mensen zeggen dat je slordig bent (omdat je vanuit hún referentiekader slordig bent), en als je dit maar vaak genoeg hoort, dan ben je je al aan het verontschuldigen als iemand alleen al een blik werpt op die rommelige tafel. En toch is alles wat je doet JOUW manier van aanpakken. En daar is helemaal niets mis mee. In feite kunnen alle eigenschappen goede eigenschappen zijn. Pas wanneer je eigenschap overmatig is, verandert die naar een minder goede eigenschap. Bijvoorbeeld als je het voortouw neemt in een vergadering, laat dit een bepaalde assertiviteit zien. Zodra je daarbij andere mensen niet laat uitpraten, dan wordt het een ander verhaal. Dat heeft met doseren van jouw eigenschap te maken.

Alles wat je doet past bij jou, het hoort bij wie je bent. Empowerment wil eigenlijk zeggen dat je in je kracht gezet wordt. Je wordt je bewuster van je karaktereigenschappen en je leert ze te zien als iets wat bij jou hoort en dat dat oké is. Daarnaast heeft empowerment te maken met zelfregie. Je wordt niet geleefd! Je bent iemand en je hoeft niet naar de wenken van anderen te leven, je baas, je vriend, je familie. Je mag je eigen plek innemen en je eigen grenzen bepalen. Je gevoel van controle over je leven wordt sterker en je kunt bewuster je doelen gaan nastreven.

Waar Felice ook nog even bij stilstond, is dat wanneer mensen hun baan verliezen vaak vergeten te rouwen. Je vormt je namelijk altijd onbewust een beeld van je toekomst. Als je een lolly afpakt van een kind, ziet die zo zijn toekomstperspectief naar de gallemiezen gaan. Het kind moet huilen, die had lekker een lolly willen eten. Hetzelfde gebeurt wanneer je je baan verliest, je relatie uitgaat of iets anders verandert aan je toekomstbeeld. Dan heb je ook tijd nodig om te rouwen.

Van de week wilde ik een kastje naar de tweedehandswinkel brengen, want ik wilde graag de overloop netjes hebben. ’s Avonds zou mijn familie komen voor mijn housewarming dus in mijn hoofd kwam het mooi uit als het die dag weg zou zijn. Vriendlief dacht daar geheel anders over. We hadden die dag nog meer te doen en hij had zoiets van, dat komt wel. Toen ik eenmaal door had dat het niet ging gebeuren, werd ik chagrijnig en ging ik klagen. Toen moest ik ineens weer denken aan de workshop. Ik denk, verrek, omdat mijn toekomstbeeld niet meer klopt als we dat kastje niet wegbrengen, ga ik klagen en doordrammen! Als ik om zo iets al van de leg ben, moet je nagaan wat het met je doet als je je baan verliest of iets anders. En zo gaat dat eigenlijk de hele dag door. Je moet elke keer je beeld aanpassen en soms is dat niet leuk en kost dat veel tijd en verdriet.

Sta jij al helemaal in je kracht? Hoe ben je hier gekomen? Heb jij eigenschappen die je eigenlijk helemaal niet leuk vindt? Zie je ook de positieve kanten van diezelfde eigenschap? 

Bron foto