Go with the flow of swimming against the current?

ver·trou·wen (vertrouwde, heeft vertrouwd)

1. met zekerheid hopen: we vertrouwen erop dat …

2. vertrouwen stellen: hij is niet te vertrouwen hij is onbetrouwbaar

ver·trou·wen (het; o)

1. geloof in iemands goede trouw en eerlijkheid

(Bron: VanDale)

Bron foto

Ik weet niet meer hoe ik bij dit onderwerp kom. Volgens mij naar aanleiding van een filmpje van David de Kock en Arjan Vermeer, schrijvers van het boek '365 dagen succesvol'. Ik was wat filmpjes van hen aan het kijken op youtube. In één van hun filmpjes vraagt een vrouw hoe het kan dat ze niet met en niet zonder haar ex kan. Ze dacht dat deze man de ware voor haar was; helemaal hoteldebotel in het begin, maar naarmate tijd vorderde, ging het slechter en slechter en uiteindelijk ging het zelfs uit. Zij snapte maar niet hoe dit kon. Het antwoord: mensen worden verliefd op een beeld dat ze van iemand hebben.

Ik ging dit eens op mijn eigen relatie testen; verwacht ik ook bepaalde dingen van mijn vriend die horen bij een beeld of neem ik hem zoals hij is. Je kent het wel, hoe vaak erger je je niet omdat iemand geen romantische dingen doet voor je. Of had je een verrassing voor je geliefde en reageert die niet zoals verwacht. Iedereen heeft het vast wel eens ervaren. Gevolg: teleurstelling, boze gezichten, twijfel, is hij/zij dan wel mijn “ware”. Ik heb dat best vaak. Nu weet ik zeker dat Amerikaanse films een aandeel in hebben gehad in mijn beeldvorming van relaties. Mensen worden helemaal geïndoctrineerd met beelden van dansende John Travolta’s die “the girl next door”-achtige vrouwen in de lucht gooien. Een van de ergste films die ik mij kan herinneren, vind ik “The Vow”, waarin je eerst een belachelijk romantisch ontmoetingsverhaal ziet, daarna belandt de vrouw van het stel door een ongeluk in een coma en wordt met geheugenverlies wakker. Je snapt ‘m al. De man moet er nu alles aan doen om hun liefde te redden. Nou, geef mij maar even een bakje, dan kan ik ff kotsen. Misschien zit daar diep van binnen wat jaloezie onder, maar ik weet dat dit nergens in de buurt komt van wat de realiteit je te bieden heeft.

Goed, verliefd op een beeld dus. Ik aanschouwde zo op een doorsnee avond een tafereel tussen mij en m’n vriend (één van de zoveel onbenullige discussies die je hebt als je samenwoont) en ineens viel bij mij het kwartje. Hiervóór dacht ik nog dat ik best goed van vertrouwen was. Maar op dat moment zag ik ineens een patroon van mij; ik had ook die verwachtingen. Ik wist nooit echt waar dat aan lag. Ik weet al niet eens meer waar het toen over ging, maar ik zag zo’n mooie rode draad door onze relatie heen slingeren van teleurstelling en twijfel en boosheid. Geloof me, we hebben een goede relatie. Dit gaat ook helemaal niet over hem, of over of we wel goed bij elkaar passen of niet. Dit gaat over vertrouwen, mijn vertrouwen.

Ken je het gevoel dat je eigenlijk iets verlangt, maar rekening houdt met het ergste? “Hij gaat vast stom reageren als ik hem dit vertel”, “Vandaag is het mijn eerste werkdag, dalijk vinden mijn collega’s me niet aardig..”, “Ik kan echt niet gaan uitzoeken wat ik echt wil doen in mijn leven, ik moet toch ergens de rekeningen van betalen?”, “Ik ben mijn baan verloren. Wat als ik geen nieuwe baan vind? dan kan ik mijn huis niet meer betalen en raak ik in de schulden.”, “ik hoor helemaal niets meer van die vriendin, ze vindt me zeker niet de moeite waard om tijd aan te besteden”, “wat kijkt ie raar naar mij, hij vindt vast dat ik er raar uitzie”. Ga zo maar door. Ik hoor mensen weleens zeggen dat je onzeker bent over jezelf als je zo denkt. Ik vind mijzelf eigenlijk niet onzeker. Daarom snapte ik ook niet waar dit bij mij vandaan komt. Ik ben meer onzeker over hoe andere mensen zijn :). Anderen zijn weer onzeker over onbekende situaties. Maar nu zie ik het, glashelder. Het heeft allemaal met vertrouwen te maken, of het gebrek hieraan.

Mannen zijn in mijn leven altijd al een issue geweest. Het eerste issue was daddy (lekker cliché) en daarna volgde de vriendjes. Ik heb eigenlijk altijd rare snuiters als vriendjes/scharrels gehad. Ze hadden allemaal wel wat. Dat ik dit soort mannen aantrok zal ook wel met het eerste issue te maken hebben gehad ;). Gelukkig is dat met mijn huidige liefde voorbij, al is hij ook wel een beetje vreemd, maar dan op z'n Rivella's :P. Ik ben geen wetenschapper, of een psycholoog, maar zoals ik het zie gebeuren er bepaalde dingen in je hoofd wanneer je pijn hebt. Je hersenen registreren pijn en willen jou daartegen beschermen. Ze zien niet het verschil tussen emotionele en fysieke pijn. Zo worden er beschermingsmechanismes aangemaakt. In sommige gevallen heel praktisch. Brand je je aan het vuur, dan registreren je hersenen dit en zorgen ervoor dat je de volgende keer eerder terugdeinst. In dit geval hebben mijn hersenen waarschijnlijk ooit eens de link gelegd tussen mannen/mensen en (emotionele) pijn en hoppa, beschermingsmechanisme: wantrouwen. Je wilt niet nog een keer gekwetst worden, niet nog een keer de fout in gaan. En deze vorm van wantrouwen heeft niets te maken met de persoon waarmee je een relatie hebt, maar alles met het gebrek aan vertrouwen in de loop van je relatie. Je maakt een beeld aan van hoe een relatie zou moeten zijn en wilt dan dat de ander precies doet wat jij in je hoofd hebt. Je wilt eigenlijk je relatie sturen, controleren, omdat andere scenario's misschien wel pijn met zich mee dragen. Dit is weer een van die leuke paradoxen. Hoewel jij jezelf juist wilde beschermen tegen pijn, leidt wantrouwen er juist toe dat je dingen ziet die er niet zijn, waardoor er een self fulfilling prophecy ontstaat!

Ik denk dat heel veel mensen hun vertrouwen zijn verloren, niet alleen in mensen/relaties, maar ook in het leven. Alles moet gecontroleerd gaan. Kijk eens om je heen; Alles is perfect geregeld. Er is bijna niets overgebleven waar geen regels voor zijn geschreven. Alles om maar zekerheid te scheppen. Als iets niet geregeld is, raakt iedereen in paniek. Kijk eens naar hoe mensen omgaan met banen. Eerst een andere baan, voordat je deze baan opzegt hoor! Stel je eens voor dat je zonder komt te zitten! Je ontneemt je zo de mogelijkheid op andere mogelijkheden die toevallig op je pad kunnen komen en die je nooit zelf had kunnen bedenken! Zijn mensen het spreekwoord 'waar een deur dicht gaat, gaat altijd een nieuwe deur open' vergeten ? Mensen wachten niet meer tot de deur dicht is. Waar is het vertrouwen in het leven gebleven? Als jou het leven is gegeven, waarom zou het leven dan niet goed voor je zorgen? Heb je niet ervaren dat alles uiteindelijk wel goed komt? Ik wil niet zeggen dat wanneer je leert vertrouwen in het leven, je ineens helemaal geen pijn meer ervaart. Er blijven ziektes bestaan, mensen gaan dood. Dat hoort bij het leven. Maar door in wantrouwen te leven zorg je juist voor een zwaarder en negatiever leven. Wantrouwen zorgt namelijk voor een soort beklemming. Je zet je schrap, houdt rekening met het ergste, bedenkt alvast wat voor scenario’s zich kunnen voordoen. Dit is doodvermoeiend en stressvol! Daarnaast blijft er niet veel ruimte meer over voor spontaniteit. Vertrouwen heeft een mooie functie, namelijk dat je ergens openminded in gaat, dat je je niet druk hoeft te maken over scenario’s. Het is een soort overgave, die verrassend kan uitpakken. In die zin is het dus voor je eigen bestwil om wat meer te vertrouwen in het leven en in je medemens.

Nu heb ik gelukkig wel vertrouwen in de toekomst. Zeker nu ik er bewust op let, zie ik steeds vaker dat er dingen op mijn pad komen die ik net op dat moment nodig had. Dat is zo leuk om te ervaren! Nu ik me er van bewust ben dat ik met verwachtingen naar andere mensen kan kijken (vooral onbekende mensen) en dat dit komt door een gebrek aan vertrouwen, kan ik beginnen met omvormen. En dat voelt direct lichter.

Hoe zit dat met jou? Herken je jezelf in dit verhaal? Kan jij de controle loslaten en wat meer te vertrouwen?

Bron foto

Last van een sleur? Kom uit die automatische pilootstand jij!

Hoe zien jouw dagen eruit? Word je nog uitgedaagd of heb je het gevoel dat je elke dag hetzelfde riedeltje afwerkt? Oftewel, heb je het gevoel dat je leeft of dat je geleefd wordt? Van elke dag kan je in principe iets leuks maken, maar je komt er simpelweg niet op omdat je in de automatische pilootstand staat. Ik daag je uit! Ga deze week eens uit je comfort zone! Doe eens iets geks! 10 ideeën van mij om mee aan de slag te gaan:

1. Neem eens een andere route naar je werk/naar de sport/naar je studie/naar huis, eentje die je nog niet genomen hebt. Deze heb je vast al eens gehoord, maar doe je het ook wel eens?
2. Doe eens iets leuks voor een onbekende. Dat kan gewoon anoniem. Voorbeeldje, mijn lieve vriendinnetje en ik waren een keer aan het lunchen in een cafeetje en toen kregen we ansichtkaartjes mee. Normaal zou ik het in de prullenbak gooien, maar toen kreeg ik een idee. We hebben toen een grappig berichtje op de kaart geschreven en in de brievenbus bij een wildvreemde gedaan! Dat gaf op de een of andere manier echt een kick, want je gaat fantaseren over wanneer vindt ie ‘m en moet ie er om lachen of niet.
   
   
   
   
   
3. Praat eens met iemand waarmee je normaal nooit een heel gesprek zou aanknopen. Bijvoorbeeld de caissière, de groenteboer, een zwerver die je om geld vraagt, de buurman die je eigenlijk nog nooit gesproken hebt, de vrouw achter de balie op het werk, you name it. Zo had ik laatst een gesprek met degene die in dat hokje zit op het station waar je je OV-fiets kan ophalen. Ik moest mijn banden opgepompt hebben. Het was al laat op de avond, dus ik vroeg hoe lang hij nog moest werken. En zo ontstond een gesprek over hoe hij bij de baan terecht kwam; hij was blij dat hij zijn eigen geld op deze manier kon verdienen, want hij had hiervoor een  WaJong uitkering (hij is slechtziend). Ik ben dan altijd wel benieuwd of dit een baan is die iemand echt wilt. En zo kwam ik erachter dat hij heel dingen van hout maakt! Zo heeft hij een mooie lamp ontworpen van houten schijfjes en hij heeft zelfs een eigen website! Cool toch?! Dat verwacht je toch niet?! Hij kon daar helaas niet van rondkomen, dus vandaar dat hij iets anders erbij moest hebben. Ik zei al, man je moet reclame maken hier, leg je gewoon wat flyers neer van jezelf. Omdat ik helemaal pro ‘maak je dromen waar’ ben, maak ik even van de gelegenheid gebruik om reclame te maken voor hem! Dus, ga allen direct naar de website van Aart Giskes!
4. Doe eens iets anders dan tv kijken. Ik merk bij veel mensen, dat direct de tv aangaat zodra ze thuis komen. Aangezien dingen die bewegen je aandacht trekken, wordt je snel in de tv gezogen. Daar had ik vroeger heel veel last van. Je kon tegen me aanpraten wat je wilde, maar ik hoorde je niet! Ik kon me niet lostrekken van het beeld. Nu nog wel, daarom zet ik zelf de tv niet standaard aan. Voor je het weet is je avond om en weet je eigenlijk niet meer wat je gekeken hebt. Begrijp me niet verkeerd, er is niets mis met af en toe lekker een avondje bankhangen. Maar wil je een keer wat anders, bedenk dan wat er altijd al op je wishlist staat, maar er gewoonweg niet van komt. Ga eens schilderen als dat altijd al hebt willen doen, pak een bord- of kaartspel en ga dat met je geliefde/gezin/huisgenoten/buurman spelen, duik de schuur in en ga dat kastje eens afmaken. Je kunt het zo gek niet verzinnen!
5. Neem eens de tijd om zelf iets te maken wat je lekker vindt. Laatst heb ik zelf glühwein gemaakt. Super leuk om te doen, en nog leuker als het goed lukt! Denk je, nou ik ben echt geen keukenprinses, dat lukt mij toch niet? Of, ik heb daar helemaal geen tijd voor! Er zijn super veel receptjes die zo makkelijk zijn, dat iedereen dat kan en die snel kunnen! Glühwein maken doe je bijvoorbeeld door rode wijn in een pan te doen, er heel veel kruiden en wat sap bij te gooien en dit een half uur te laten trekken. Dan gooi je er nog wat bruine suiker in om het wat zoeter te maken. Zo simpel kan het zijn! Wat ik er zo leuk aan vindt is dat zelfgemaakte dingen vaak veel lekkerder zijn. Daarnaast voel je elke keer als je iets eet of drinkt wat je helemaal zelf heb gemaakt een soort van trots of genoegdoening. Dat gevoel kan je bij de Appie echt niet kopen!
6. It’s all in the details. Ga eens op details letten. Wat mij eens was opgevallen, was dat wanneer je je theezakje in het hete water doet (moet je wel een doorzichtig glas gebruiken), er heel bijzondere kleurige slierten ontstaan. Moet je m niet heen weer dippen, want dan is het effect weg. ;).
   
   
   Je kunt ook net als vroeger kijken wat je in wolken ziet, of dat je een keer in de regenplassen kijkt wat voor weerspiegeling het geeft. Deze foto die ik een aantal jaar geleden heb gemaakt, vind ik nog steeds geniaal!




























7. Doe eens iets wat je vroeger altijd deed. Ik liep laatst over de Zelfgemaakt Kerstmarkt in Utrecht. Daar kwam ik allemaal spulletjes tegen waardoor ik weer dacht aan vroeger. Zo werden er kaartjes verkocht met een afbeeldinkje van strijkkralen bijvoorbeeld. Super leuk! Dat deed me denken aan verfspatten, bloemen drogen en daar iets me maken, flessenvoetbal, apenkooien, ga zo maar door. Waarom zou je dat als volwassenen niet meer kunnen doen? Leuk is leuk toch :)!
8. Geef je eens op voor een proefles bij een sport die je altijd al eens hebt willen proberen. Proeflessen zijn uiterst geschikt als je gewoon eens wat wilt proberen. Je zit niet direct aan een sport vast, maar je hebt je toch weer even ingespannen en iets nieuws geprobeerd.
9. Plan een 'quality time'-dagje/-weekendje met iemand die je graag ziet en juist te weinig ziet. Geen geld? Er is genoeg te doen wat geen of weinig geld kost. (Kerst-)Markten, gratis festivals, evenementen, windowshoppen, picknicken, via vakantieveilingen.nl een goedkoop uitje boeken, ga zo maar door. Je zou zelfs een weekendje weggaan voor heel weinig geld. Denk aan blablacar.nl om naar de bestemming te komen, couchsurfing.com om een slaapplekje te vinden, enzovoort. Dat laatste wil ik dit jaar gaan proberen :)!
10. Zet iets wat je zelf niet meer op Marktplaats of Facebook en vraag er geen geld voor, maar ruil het. Wie weet ruil jij je oerlelijke trui wel voor een heerlijke taart!

Genoeg ideetjes zo? Hopla, geen reden meer om in een sleur te zitten :)!

Wat doe jij als je merkt dat je in een sleur raakt? Heb jij nog leuke ideeën? Laat je horen!

Ben je weleens jaloers op iemand? Goed man!

Gisteren heb ik een heel leuk gesprek gehad met Kai Vermaas. Hij heeft de University of Happiness opgericht, hij heeft boeken geschreven, en hij heeft het programma 365 dagen succesvol mee ontwikkeld. Nou best tof toch om dat bereikt te hebben op je 24e? Zijn grootste inspiritatiebron was de seminar "Succes door eigen creatie" van David de Kock. En Sietske zou Sietske niet zijn als ze zich niet even zou gaan verdiepen in David de Kock. Ik wil wel weten wat hem dan zo bijzonder maakt. 

De meeste hits die uit Google kwamen rollen gingen over 365 dagen succesvol. Nou vooruit, dan dat project maar. Ik ben even gaan neuzen op de website. Er stond iets over dat je een lesprogramma in 2016 kon volgen, maar dat was mij toch even net wat te duur. Wat je als arme sloeber (zelf voor gekozen, hoef je geen medelijden mee te hebben) wel kan doen, is  je gratisch (!!) inschrijven voor de online cursus "13 stappen naar succes". Ik wilde wel eens weten wat je dan opgestuurd krijgt, dus zo gezegd, zo gedaan. Voornaam, check, emailadres, check. En het eerste mailtje is al binnen!

Les 1: Wat is je verlangen?

Heel leuk, je krijgt dus filmpjes opgestuurd waarin David en Arjan (hij werkt met David samen) je iets vertellen over een bepaald thema. De eerste opdracht is dus uitzoeken wat je verlangen is. "Ja hee, dat is makkelijker gezegd dan gedaan! Daar doe ik al een jaar over om dat te ontdekken!", dacht ik nog. Tot David vertelt dat je via jaloezie erachter kan komen wat je verlangens zijn. Jaloezie klinkt altijd zo negatief, maar eigenlijk is het dus best functioneel. Ontdek voor jezelf maar eens dat als je jaloers bent dat dat dus eigenlijk iets anders betekent. Ik moest direct lachen! Ken je dat? Zo'n ping moment? Dat je denkt ja, inderdaad man! Nou dat had ik. Zo'n onzichtbaar peertje ging naast mijn hoofd branden.

Bron foto

Dussss... Op wie ben ik jaloers (zo even de mensen die als eerste in mij opkomen):

• Yosser Dekker. Hij heeft zo veel leuke dingen opgezet! Het is een ondernemer die van alles en nog wat organiseert in Arnhem. Zo heeft hij vorig jaar bijvoorbeeld het festival Ruimtekoers opgezet. Een maand lang was er van alles en nog wat te doen in een leegstaand kantoorpand. Geweldig toch?! 
• Floortje Dessing. Zij reist de hele wereld af en leert van alles en nog wat over andere culturen, gebruiken enzovoort. Daarnaast heeft ze ook een winkel in Amsterdam en Utrecht waar je allerlei duurzame spullen kan kopen.
• Roland Jonkman. Dat is dus degene die ik laatst heb geïnterviewd. Hij heeft zijn eigen bedrijf en bedenkt festivalconcepten en ontwerpt interieurs, hij staat met zijn wentelteefjeskar op festivals, wil huiskamerconcerten organiseren, etc. Eigenlijk pakt hij alles aan wat hem leuk lijkt. Vet toch?!
• Eckhart Tolle. Hij is van de een op de andere dag losgekomen van zijn ego. Je ego is dat stemmetje in je hoofd dat je soms weerhoudt van allerlei dingen omdat het vindt dat je het niet kan of dat het niet bij je past. Best lekker als je daar in één keer vanaf bent!
• Robert Bridgeman: Hij heeft allerlei culturen en religies onderzocht om uit al deze filosofieën een eigen gelukmaakmethode te ontwikkelen. Daar heeft hij ook een boek over geschreven.
• Zoë van Moderne Hippies. Moderne Hippies is een blog over lifestyle, mode, reizen, interieur en noem maar op. Maar dan op z'n hippies. Moderne hippies dan. Alles waar ik ook geïnteresseerd in ben!

Waarom ben je jaloers op diegene?

Ik denk dat iedereen jaloers op iemand kan zijn om een andere reden. Ik vind Yosser bijvoorbeeld tof omdat hij onderneemt, veel bereikt en vernieuwing brengt in de stad. Een ander is jaloers op hem om zijn netwerk heeft of omdat hij betrokken is geweest bij de herdenking van de slag om Arnhem. Floortje Dessing vind ik tof omdat ze veel ziet van de wereld, maar tegelijkertijd ook omdat ze heel bewust is geworden van de aarde en de natuur en van hoe mensen met elkaar omgaan. Dus eigenlijk vind ik haar tof omdat ze zo bewust is en anderen wil aanzetten tot het bewuster omgaan met de wereld. Alle mensen waar ik jaloers op ben, zijn ondernemers die hun dromen achterna gaan. Ook zijn het mensen die gelukkig zijn en anderen gelukkig willen maken door iets creatiefs/sociaals op te zetten of door iets bij te dragen aan bewustwording. 

Dus waar verlang ik naar? Het ondernemerschap (zei zij heel voorzichtig). Leuke projecten opzetten (zei zij hoopvol). Mijzelf en anderen gelukkig maken (zei zij enthousiast)! Door meer bewustwording te genereren (Jaa!!)!

Welke mensen benijd jij? Waar verlang jij naar? 

Workshop empowerment: sta in je kracht!

Veel te laat kwam ik dinsdag een workshop “Empowerment” binnenvallen. Eigenlijk stond het helemaal niet op de planning om te gaan, maar zoals dat wel vaker zo gaat, liep de dag anders dan ik me had voorgesteld. En het is maar goed ook dat dat af en toe gebeurt, anders zou het leven ook zo saai zijn.

Hoe kom ik nou weer bij een workshop Empowerment? Twee maanden geleden was ik me aan het oriënteren op vrijwilligerswerk of een stageplek voor mijn opleiding. Zo kwam ik bij de Vrijwilligerscentrale van Deventer (VCD) terecht. Dit is het centrale punt vanuit waar allerlei vrijwilligerswerk in Deventer en omstreken aangeboden wordt. Er zitten super leuke dingen bij! Echt een aanrader voor iedereen die zijn of haar werk niet super leuk vindt en eigenlijk iets zoekt waar die echt blij van wordt! Je bent ook niet per se direct je hele vrije zaterdag kwijt. Er zijn ook klusjes bij van maar een paar uurtjes per maand. In ieder geval, ik had dus gereageerd op een aantal dingen die me wel interessant leken. Vrij snel kreeg ik een reactie terug en had ik een gesprekje met een zeer behulpzame dame van de VCD. Het gesprek kwam erop dat ik niet zo goed wist welke richting op wilde in mijn werk. Toen begon zij enthousiast te vertellen dat er zoiets bestaat als “Eigen Kracht Deventer Vrouwen” (EKDV), een initiatief om werkzoekende vrouwen te verbinden met elkaar. Zij was haast enthousiaster dan ik, aangezien ze eindelijk iemand had gevonden die binnen hun oorspronkelijke doelgroep paste, de zogenaamde vrouwelijke NUGgers; mensen die precies buiten alle regelingen vallen, de Niet-Uitkerings-Gerechtigden. Olé, echt leuk dat ik daar binnen val.

Goed, voor deze werkzoekende vrouwen wordt er van alles georganiseerd; er zijn zelfs coaches bij wie je drie keer gratis met je hulpvraag mag komen! Nu ik bij EKDV aangesloten zit, krijg ik ook geregeld emailtjes met allerlei activiteiten die wellicht interessant kunnen zijn voor de dames die werk zoeken. Zo viel mijn oog op de Empowerment workshop. Deze werd georganiseerd door “WerkTalent”, een ander initiatief dat mensen wilt ondersteunen bij het vinden van een baan. Tegenwoordig zijn dit soort programma’s gelukkig echt niet meer alleen gericht op het schrijven van een goede CV en een opvallende brief. Steeds meer komen er workshops bij die je moeten helpen bij het (her-) vinden van je passie en het benadrukken van je unieke persoonlijkheid. Deze omschrijving stond er bij de workshop: “Empowerment: Waar zit jouw drive? Ontdek hoe je eenvoudig deze kracht vrijmaakt. Als sollicitant van speelbal naar stevige statements.  Door Felice Flameling, MatriXcoach bij Veelkant.” Empowerment klonk wel alsof ik er iets aan zou kunnen hebben.

Van tevoren dacht ik nog, zal je net zien; kom je een lokaal binnen waar amper vier mensen ongeïnteresseerd en onderuit gezakt op een stoel zitten, terwijl een overenthousiaste vrouw heppiedepeppie de workshop staat te geven en als enige opgaat in haar eigen verhaal. Niets was minder waar. Zo op het oog zaten er minstens 25 mensen, zowel mannen als vrouwen! Dat laat maar weer eens zien dat de maatschappij echt toe is aan verandering. Mensen hebben behoefte aan werken vanuit hun eigen kracht in plaats van werken om maar geld te verdienen. Makkelijker gezegd dan gedaan, maar de wil is er wel.

Aan de hand van een aantal opdrachtjes liet de vrouw (Felice heette ze) zien dat er eigenlijk geen goed of fout bestaat. Dat is iets waar ik al langer van overtuigd was, maar ik vond het leuk om mijn eigen overtuigingen bevestigd te zien door een ander. Iedereen handelt vanuit zijn eigen drijfveren en heeft zijn eigen manier om dingen aan te pakken. Wat ze heel mooi duidelijk maakte was dat jouw eigenwaarde vaak naar de knoppen geholpen wordt door wat anderen tegen je zeggen. Als je maar vaak genoeg hoort dat je het niet goed doet, ga je vanzelf geloven dat dat zo is. Als mensen zeggen dat je slordig bent (omdat je vanuit hún referentiekader slordig bent), en als je dit maar vaak genoeg hoort, dan ben je je al aan het verontschuldigen als iemand alleen al een blik werpt op die rommelige tafel. En toch is alles wat je doet JOUW manier van aanpakken. En daar is helemaal niets mis mee. In feite kunnen alle eigenschappen goede eigenschappen zijn. Pas wanneer je eigenschap overmatig is, verandert die naar een minder goede eigenschap. Bijvoorbeeld als je het voortouw neemt in een vergadering, laat dit een bepaalde assertiviteit zien. Zodra je daarbij andere mensen niet laat uitpraten, dan wordt het een ander verhaal. Dat heeft met doseren van jouw eigenschap te maken.

Alles wat je doet past bij jou, het hoort bij wie je bent. Empowerment wil eigenlijk zeggen dat je in je kracht gezet wordt. Je wordt je bewuster van je karaktereigenschappen en je leert ze te zien als iets wat bij jou hoort en dat dat oké is. Daarnaast heeft empowerment te maken met zelfregie. Je wordt niet geleefd! Je bent iemand en je hoeft niet naar de wenken van anderen te leven, je baas, je vriend, je familie. Je mag je eigen plek innemen en je eigen grenzen bepalen. Je gevoel van controle over je leven wordt sterker en je kunt bewuster je doelen gaan nastreven.

Waar Felice ook nog even bij stilstond, is dat wanneer mensen hun baan verliezen vaak vergeten te rouwen. Je vormt je namelijk altijd onbewust een beeld van je toekomst. Als je een lolly afpakt van een kind, ziet die zo zijn toekomstperspectief naar de gallemiezen gaan. Het kind moet huilen, die had lekker een lolly willen eten. Hetzelfde gebeurt wanneer je je baan verliest, je relatie uitgaat of iets anders verandert aan je toekomstbeeld. Dan heb je ook tijd nodig om te rouwen.

Van de week wilde ik een kastje naar de tweedehandswinkel brengen, want ik wilde graag de overloop netjes hebben. ’s Avonds zou mijn familie komen voor mijn housewarming dus in mijn hoofd kwam het mooi uit als het die dag weg zou zijn. Vriendlief dacht daar geheel anders over. We hadden die dag nog meer te doen en hij had zoiets van, dat komt wel. Toen ik eenmaal door had dat het niet ging gebeuren, werd ik chagrijnig en ging ik klagen. Toen moest ik ineens weer denken aan de workshop. Ik denk, verrek, omdat mijn toekomstbeeld niet meer klopt als we dat kastje niet wegbrengen, ga ik klagen en doordrammen! Als ik om zo iets al van de leg ben, moet je nagaan wat het met je doet als je je baan verliest of iets anders. En zo gaat dat eigenlijk de hele dag door. Je moet elke keer je beeld aanpassen en soms is dat niet leuk en kost dat veel tijd en verdriet.

Sta jij al helemaal in je kracht? Hoe ben je hier gekomen? Heb jij eigenschappen die je eigenlijk helemaal niet leuk vindt? Zie je ook de positieve kanten van diezelfde eigenschap? 

Bron foto 

Carpe Diem! Mijn happy moments van deze maand

Ze zeggen toch altijd dat je van de kleine dingen in het leven moet genieten? Nou daar wil ik in deze blog aandacht aan geven. Het kan niet altijd alleen maar leuk zijn. Het leven is zoals Yin en Yang, altijd in balans. Evenveel geluk als ongeluk, evenveel winnen als verliezen. Maar als het even wel leuk is, des te beter om daar met volle teugen van te genieten! En dat doe ik dan ook! Daarom lijkt het me leuk om mijn geluksmomentjes met je te delen.

Mijn 10 happieste momenten van oktober en november

#1. Spelletjesavond met mijn Couchsurf vriendjes en vriendinnetjes in Arnhem
Wat een avond. Echt, je komt binnen en er valt een warme deken over je heen :). Een avond met lieve en warme mensen, met domme spelletjes spelen zoals “leer je medespelers op een intieme manier kennen”, wat natuurlijk altijd weer uitdraait op veel oppervlakkige seks vragen aan elkaar stellen. “Wie zou je weleens naakt willen zien” dat soort onzin. En toch is het lachen, gieren, brullen. Wat ben ik blij dat ik die avond in februari besloot om toch naar een borrel van Couch Surfing  in Arnhem te gaan – hoewel mijn zin was weggeëbd en ik twijfelde of het wel leuk zou worden aangezien ik niemand kende! Sindsdien ben ik heel wat lieve vrienden en vriendinnen rijker, heb ik heel veel leuke avondjes beleefd en heel veel goede gesprekken gehad. Heerlijk!

Voor degenen die Couch Surfing niet kennen: dit is een website waar je je kan aanmelden als je bijvoorbeeld op reis bent en je hebt een slaapplek nodig. Dan kan je iemand die ook geregistreerd staat aanschrijven voor een plekje op zijn bank of in zijn logeerkamer. Geheel kosteloos (tenzij je maanden blijft natuurlijk), gewoon met het idee om culturen uit te wisselen, nieuwe mensen te leren kennen, op plekken te komen waar je normaal niet komt. Dit heb ik in Kopenhagen een keer gedaan en het was zeker goed bevallen! Op die websites kan je ook events aanmaken, bijvoorbeeld dus zo’n maandelijkse borrel, om mensen te leren kennen die uit jouw eigen buurt komen, of ze er nou voor vast wonen, tijdelijk of alleen op doorreis zijn.

# 2. De Couch Surf meetings in Deventer die van de grond komen
Sinds ik in Deventer woon ben ik zelf begonnen met organiseren van Couch Surf meetings om zo nieuwe mensen te leren kennen in Deventer. Elke keer komt er toch weer een groep mensen op af, super gaaf! Leuk om te merken dat de meetings gewaardeerd worden. Er zijn blijkbaar heel wat mensen die naar hetzelfde op zoek zijn als ik. Veel zijn net als ik nieuw in Deventer en willen ook gewoon eens wat leuks doen met anderen. Als je dan nog niet zo’n groot netwerk hebt in je woonplaats is Couch Surfing een ideale oplossing.

Mijn eigen tekeningen aan de muur
bij de opleiding

#3. Veel creatieve dingen kunnen doen! 
Voor mijn opleiding Beeldende Vorming krijgen we veel opdrachten. Zo hebben we dit schooljaar al heel veel mogen tekenen en zelfs een beeld gemaakt van gips (celbeton)! Heel tof om te doen. Juist omdat je door de opleiding in een creatieve flow zit, ben je er daarbuiten ook veel meer mee bezig! Zo ben ik naar een kunstcongres in Apeldoorn geweest, omdat twee van mijn medecursisten daar hebben geëxposeerd. Er waren super gave dingen te zien, allemaal gemaakt door mensen die in de WW zitten of een arbeidsongeschiktheid hebben.

#4. Onze gekke doggie
Hij is niet alleen heel lief, hij is ook nog eens enorm enthousiast en grappig! Als je even bent weggeweest en je komt weer thuis, is hij door het dolle heen! Ook heeft hij van die blikken dat je denkt, je weet wel hoe je iemand moet bespelen :)

#5. Een überrelaxte zondagochtend, gewoon omdat het kan
De dag ervoor voelde ik me niet zo super lekker, ik was moe, hoofdpijn, gewoon zo’n kommer en kwel avond. Ik besloot om niet te gaan sporten die zondagochtend en daar was ik zo blij om! Ik werd super relaxed wakker naast mijn vent. En dan lekker ontspannen luieren de hele ochtend… Heerlijk!

#6 Het boek “Start vandaag met lichter leven” van Robert Bridgeman
Dat kreeg ik met Halloween in mijn handen gedrukt. Door dit te lezen, ben ik toch weer bewuster bezig met wat ik wil bereiken en wat voor belemmeringen ik binnenin me heb, waardoor ik niet verder kom. Plus het geeft mij weer inspiratie om een blog over te schrijven! Thanks Louis! Nieuwsgierig geworden en wil je hem zelf ook? Klik dan hier.

Bol.com

#7. Midweekje vamos a Madridos
Ik ging met mijn vriend en familie van mijn vriend. In totaal 9 man! Wat zo leuk aan deze vakantie was, dat we met 5 kinderen (in de reeks 6 jaar – 15 jaar) gingen. Dan denk je misschien huh, wat is daar nou leuk aan? Maar je doet toch heel andere dingen met kinderen dan je met zijn tweetjes zou doen. Je leert de stad op een heel andere manier kennen. Zo zijn we hebben we een ritje in zo’n kabelbaan gedaan met een prachtig uitzicht over de stad en zijn we met een roeibootje een grote vijver op geweest. Super! Daarnaast was het natuurlijk gewoon luxe dat je in oktober ergens bent waar het rond de 20 graden is.

#8. Verrassing! 
Mijn lieve vriend heeft me alvast voor mijn verjaardag in maart verrast met een weekendje Lissabon! Dat is nog eens verwend worden.

#9. Nieuwe gadget gekocht waar ik helemaal lyrisch over ben!
Het is een dingetje die je voor je telefooncamera kan schuiven en waar je verschillende lenzen op kan draaien. Mijn favoriet is de macro lens! Check deze foto’s!! 

#10. Ik kan nog steeds op de een of andere manier rondkomen, terwijl ik geen vaste baan heb. Olee!
Begin dit jaar heb ik besloten om alleen werk te gaan doen wat mij leuk lijkt. Het hoefde niet meteen mijn droombaan te zijn, maar ik wilde er wel plezier in hebben. Vanaf die tijd heb ik eigenlijk heel veel dingen gedaan die me echt plezier hebben gegeven. Ook betaalde dingen. Dat vind ik zo mooi om te ervaren. Het voelt een beetje alsof ik word gesteund. Noem het karma, noem het God, noem het het universum, noem het toeval, noem het wat je wilt, maar het geeft een lekker gevoel om te weten dat het op de een of andere manier wel goed komt met geld. Zolang ik maar doe wat voor mij goed voelt en op dit moment is dat mijzelf de tijd te gunnen om uit te zoeken waar ik heen wil met mijn leven. Voorbeeldje, net toen ik me zorgen ging maken over mijn financiën deze maand, kreeg ik een mail binnen dat de claim die ik had ingediend toen onze vlucht van Paramaribo naar Amsterdam vertraging had, was gehonoreerd! Yeay! Twee weken later zag mijn bankrekening er iets zonniger uit! Hoewel geld absoluut niet gelukkig maakt, is het toch wel prettig om in ieder geval iets te hebben om boodschappen van te doen.

Best een mooie collectie aan mooiste momenten toch?!

Sta je wel eens stil bij de mooie momenten? Waardeer je ze ook echt? Welke momenten koester jij? 

Meditatie: Pijn is fijn

Ik ga je vast waarschuwen, deze blog gaat de diepte in. Sinds afgelopen week heb ik mijn meditatie weer opgepakt. Waarom zeg ik ‘weer’? Ik heb al een kleine meditatiegeschiedenis achter de rug. Toen het in 2011 zo slecht met me ging heb ik een mindfulnesscursus gedaan. Daar deden we verschillende meditatie oefeningen, zoals de body scan, loopmeditatie en zitmeditatie. Mijn voorkeur ging uit naar de body scan, wat er op neer komt dat je je je aandacht richt op je lijf en alle delen van je lichaam bewust af loopt, van je teen tot je hoofd. Het kwam er eigenlijk op neer dat ik wel wilde mediteren, maar dan op een lekker gemakkelijke manier. Ik dacht, dan kan ik er lekker bij liggen en vaak viel ik ook in slaap voor ik überhaupt maar in de buurt van mijn hoofd was aangekomen. Dan werd ik de volgende dag wakker en dacht ik “shit, weer niet gelukt” en het lukte me dan ook nog om er oprecht verbaasd over te zijn! Na een tijdje leek het me een beetje nutteloos om dit vol te houden. Ik kon beter direct gaan slapen, want ik zou na 10 minuten toch wel in dromenland zijn :).

Na die tijd heb ik nog periodes gehad dat ik zitmeditatie probeerde op te pakken. Die 30 minuten zitten op zo’n kussentje leken echter 10 keer langer te duren. Mijn been begon te slapen of mijn gedachten dwaalde af naar dingen die ik nog moest doen of wilde doen. Ik heb over het algemeen de instelling, doe waar je zin in hebt of behoefte aan hebt, dus eraan toe geven was vrij makkelijk en ik kon het op die manier ook naar mijzelf toe verantwoorden.

Wat is er nu veranderd, vraag je je misschien af? Ik heb laatst een boek te leen gekregen van een kennis/vriend van mij. We kennen elkaar nog niet zo lang, maar de eerste keer dat we elkaar ontmoetten, hadden we een gesprek over Eckhart Tolle midden in de kroeg. Dan schept toch een bepaalde band ;). Anyhow, ik kreeg het boek “begin vandaag met lichter leven” van Robert Bridgeman in mijn hand gedouwd. Wat mij dan direct opvalt is dat er op de kaft een foto van vóór en na zijn transformatie staat. Ik denk dan meteen, waarschijnlijk hebben ze gewoon zijn foto’s doorgespit en de aller aller aller slechtste foto van hem uitgekozen als bewijs dat hij er door zijn ‘verlichting’ zoveel beter uitziet. Hij kijkt op foto één behoorlijk zat uit zijn ogen. Ze hebben ook niet de moeite gedaan om zijn rode ogen weg te halen. Op de na-foto staat een glimlachende man, blakend van de gezondheid. Dat vond ik nogal raar, aangezien hij in zijn boek juist benadrukt dat je je vooral niet moet identificeren met je lichaam en ego en dat je onderdeel bent van het grotere geheel. Waarom zou je je boek dan willen promoten door soort van extreme make-over, wat juist uiterlijk vertoon is?

Enigszins sceptisch ben ik begonnen met lezen. Wat ik direct positief vond, is dat hij meteen in het begin iets schrijft in de trant van ‘niets van wat ik zeg is waar, tot je zelf vindt dat het waarheid is’. Ik ben echt positief verrast over dit boek. De beste man is zelf op onderzoek uit gegaan om te kijken welke stromingen van religies en levensbeschouwingen zijn en wat voor antwoorden zij hebben op de grote vraagstukken des levens. Zo is hij erachter gekomen dat heel veel van deze stromingen allemaal ongeveer dezelfde gedachten er op na houden over reïncarnatie, verlichting etc. Zelfs het vroege christendom, dames en heren! Op basis van de opgedane ervaringen heeft hij dit boek geschreven.

Wat heeft dat nou met meditatie te maken? In een bepaald hoofdstuk van het boek legt hij aan de hand van het zogenaamde oceaanmodel uit hoe bewustzijn/het Nu, wij mensen en ons ego in verband met elkaar staan. Ik ga proberen er een korte en heldere samenvatting van te maken. De oceaan staat voor het bewustzijn, het hier en nu. Onder water bestaat geen tijd en ruimte, alles IS gewoon. Alles wat ooit was en alles wat ooit zal zijn, bestaat daar al omdat er geen tijd en ruimte is. Alle kennis en wijsheid die de mensheid bezat en ooit zal bezitten, ligt daar al vast. Eckhart Tolle noemt dit het hier en nu. Geluk is hier blijvend, omdat het geen tegengestelde heeft, want dat bestaat onder water niet. Aan de oppervlakte van de oceaan is de buitenlucht, wat staat voor het leven. Daar gelden wel de wetten van de tegengestelden, ying en yang, goed en kwaad, geluk en ongeluk. Hier verandert alles continue. De golven dat zijn wij mensen. Ze komen op, blijven even en gaan weer onder. De golven hebben het volledige besef dat ze onderdeel zijn van de oceaan. De schuimkoppen, staan voor ons ego. De schuimkoppen weten wel dat ze onderdeel van een golf zijn, maar ze zijn zich er niet van bewust dat ze verbonden zijn met de oceaan. Links en rechts van hem ziet hij andere golven met schuimkoppen. Hij wordt bang dat die hem iets aan gaan doen en gaat bezittingen vergaren en zekerheden zoeken om een veilige omgeving voor zichzelf scheppen. Hij is doodsbang om ten onder te gaan. Pas wanneer de golf zich realiseert dat hij een schuimkop heeft en niet is, kan die verlicht raken. Want op dat moment weet hij weer dat het verbonden is met het grotere geheel, zal hij zich realiseren dat alle bezittingen onnodig zijn en zal hij zich overgeven aan de beweging van de oceaan, in de wetenschap dat hij, nadat hij ten onder is gegaan in de oceaan, gewoon weer boven zal komen.

Does this make any sense? Misschien denk je na dit stuk te hebben gelezen, what the f*. Dan is het typisch een gevalletje van lees het boek. De hele opbouw van het boek is bij mijn kleine samenvatting niet meegenomen, dus wie weet heb je geen idee waar het op slaat. Als je het boek leest, dan wel :). Volgens Robert Bridgeman kan je op een aantal manieren in contact komen met het bewustzijn/het nu. Door meditatie, yoga, gebed/contemplatie, visualisatie, trance en drugs. Dat is misschien ook waarom mensen die drugs gebruiken zulke geweldige ervaringen opdoen tijdens hun trip. Het nadeel van drugs is dat je daar afhankelijk van wordt. Mensen denken dat je er alleen kunt komen door de volgende pil te slikken. Dat terwijl je dus ook op eigen kracht kan komen bij een plek waar alles vredig is, het nu, door te mediteren. Op een gegeven moment staat er vrij vertaald: als je ervaren bent in meditatie, kun je alles wat je nodig hebt – informatie, liefde, compassie, geluk en wijsheid – bij wijze van downloaden uit het universele bewustzijn en gebruiken in je huidige leven. Waar of niet waar, ik haal hier voldoende motivatie uit om te mediteren en om het te gaan ervaren. Aangezien ik nog steeds niet weet welke kant ik op wil in banenland, lijkt het mij wel logisch om de oplossing te downloaden uit het nu.

De eerste dag begon mijn been na 10 minuten al te slapen. En op dat moment komt de weerstand. De kunst is om die weerstand te voelen en te kiezen wat je er mee doet. Geef je eraan toe of niet? In een van de drijfveermodellen die ik op het internet tegenkwam(daar ga ik nog over bloggen), stond dat mijn persoonlijkheid er naar neigt om alleen maar dingen te doen die leuk zijn. Zodra iets niet leuk is, haak ik af. Vluchtgedrag! Meteen werd het mij duidelijk waarom meditatie mij nooit eerder is gelukt! Omdat ik bij minste of geringste pijn en moeite ergens mee kap. Dat terwijl pijn en moeite onderdeel is van het leven. Wat is er nou zo erg aan een slapend been uiteindelijk? Het prikt ff, so what? Op dat moment realiseerde ik me dat ik me in het leven tegen zoveel kleine dingen verzet om maar in de comfort zone te blijven, bizar gewoon. Waarschijnlijk herken je dat wel. De kleinste dingen proberen we al met onze gedachten te controleren omdat we anders misschien, eventueel in een vervelende situatie komen. Ik zag tijdens de meditatie in dat pijn en oncomfortabele dingen juist een meerwaarde kunnen geven aan het leven. Het geeft je de kans om pijn te accepteren, ermee om te leren gaan en meer te genieten van de dingen die wel leuk en mooi zijn. Tijdens het minder leuke kun je je aandacht verschuiven naar voelen in plaats van denken. Zo ervaar je het leven meer, in plaats van dat je vanuit reflexen leeft. Het doet me denken aan wat mijn yoga leraar altijd zei: Pijn is fijn. Ik snapte dat altijd maar half. Nu denk ik ja, hij heeft gelijk! 

Mediteer jij wel eens? Lukt dit? Ervaar jij het op dezelfde manier als ik? Zo niet, hoe zorg jij voor innerlijke rust?

Bron: foto

Leef alsof het de eerste dag van je leven is

Ik beveel iedereen aan om een hond te nemen. Oké, als je allergisch bent, zou ik het laten, maar voor alle anderen, neem er één! Een ander beest dat je moet uitlaten mag ook. Ik heb vroeger wel eens mijn konijn uitgelaten, there's no shame in that! Er zijn namelijk niet veel mensen die de discipline hebben om uit zichzelf een stuk te wandelen. Als jij dat wel hebt, good for you!

Maar goed, hoe ik hier ineens bij kom, is omdat ik van de week met de hond ging wandelen. En als je zo aan het wandelen bent, heb je tijd om je leven te overdenken. Dat doe ik ook wel op andere momenten, maar op de een of andere manier kom ik beter tot inzichten als ik in beweging ben. Zoals veel mensen tegenwoordig probeer ik meer in het hier en nu te leven. Dat valt niet mee. Ik heb een bijzonder actieve geest, die bijna niet stil te krijgen is. Ken je dat? Je bent in gesprek met iemand die maar blijft door ratelen. Het is zo vermoeiend dat je blij bent als je diegene op een gegeven moment hebt weten te ontvluchten. Zo’n persoon zit dus in m’n hoofd. Jammer genoeg is er geen ontvluchten aan, ik heb nog geen zelfmoordneigingen. Ik blijf met haar opgescheept. Wat ik wel kan doen, is een tapeje over d’r mond heen plakken of andere manieren vinden om haar stil te krijgen. Ik heb een aantal manieren gevonden die ik probeer toe te passen:

• Ik des identificeer mezelf van mijn gedachten. Je hébt gedachten, je bent je gedachten niet. Veel mensen zien hun gedachten als hun identiteit en denken dus dat wat ze denken de waarheid is. Bijvoorbeeld: “Ik ben echt dom”. Als je dus gelooft dat je je gedachten bent, dan geloof je dus dat dit de waarheid is. Als je je gedachten kan zien als iets wat ontstaan is door opvoeding, ervaringen en maatschappelijke denkbeelden, dan zie je dat dit eigenlijk niet zoveel te maken heeft met jouw essentie.
• Ik vraag mezelf af of ik mij verzet tegen de situatie waarin ik me bevind of dat ik vriendelijk sta tegenover het nu. Acceptatie is de grootste verlosser van je lijden. Door te accepteren dat op dit moment de situatie is zoals ie is, kan je er veel makkelijker mee omgaan. Wanneer je de situatie accepteert zoals hij op dit moment is, kun je bewust kiezen wat je met de situatie doet. Ga ik deze situatie veranderen (als dat kan), blijf ik, of ga ik weg.
• Ik concentreer me op mijn ademhaling, op wat ik voel, zie, hoor of ruik. Zo zak ik als het ware naar beneden, van mijn hoofd naar mijn lichaam.

Tijdens het wandelen dacht ik na over de lijfspreuk ‘Leef alsof het je laatste dag van je leven is’. Ik snap wat ermee bedoeld wordt en op zekere hoogte vind ik hem ook wel zinnig, maar het komt op mij over alsof je elke dag iets significants moet doen, wil je leven zin hebben of wil je gelukkig zijn. Dat is nogal een druk die je jezelf oplegt.

In het kader van mindful leven bedacht ik de lijfspreuk ‘leef alsof het de eerste dag van je leven is’. Ga de de deur uit en zie alles eens alsof je het nog nooit van je leven gezien hebt. Laat alle emotionele bagage die je hebt opgespaard in je leven eens thuis. In feite heb je alles ook nog niet eerder gezien zoals het vandaag is. De wind staat anders, de bomen hebben rode en gele bladeren in plaats van dat ze groen zijn, je komt mensen tegen die je nog nooit van je leven gezien hebt. Je merkt dingen op die je nooit eerder zijn opgevallen. Je geniet! Als dit echt de eerste dag van je leven zou zijn, ben je niet nog niet beïnvloed door opvoeding, ervaringen en maatschappelijke denkbeelden. Op deze manier is het enige wat over blijft het hier en nu en je eigen essentie. En dan ineens voel je je gelukkig.

Probeer jij weleens in het hier en nu te blijven? En hoe doe je dat? 

Bron foto

Reversed goal setting

Bron: relaxationbusinesscoaching.com

Waarom doen we wat we doen, doen we niet wat we niet doen en zeggen we dingen te willen doen, maar doen ze toch niet? (zeg dat maar eens 3 keer achter elkaar ;))

Die vragen houden mij steeds vaker bezig. Zo zeg ik bijvoorbeeld al jaren dat ik wel eens ontwikkelingswerk zou willen doen. Toch zijn de reisjes die ik maak voor mijn eigen plezier, en niet om anderen te gaan helpen. Hoe zit dat toch? Je hoort wel vaker dat mensen op hun leven terug kijken en spijt hebben dat ze bepaalde dingen niet hebben gedaan.

In mijn geval, met het voorbeeld van ontwikkelingswerk, is dat er gewoon nog niet van gekomen. Toen ik oud genoeg was om alleen te reizen, ging ik naar Turkije met mijn zus en kreeg ik daar een vriendje. Al mijn vrije weken besteedde ik daar. Toen het uit ging dan? Nope, toen ging ik studeren in het buitenland en stond feesten iets hoger op mijn lijst. Ergens along the way is dit doel van mijn lijstje verdwenen. Of ben ik mijn prioriteitenlijst uit het oog verloren? Wat maakt het dat het ene doel wel behaald wordt en het andere niet?

Mijn doelenlijstje:

• Een grote en mooie reis maken
• Uitzoeken met welke interesse/hobby/voorliefde ik mijn geld wil verdienen en daar naartoe werken
• Meer over mijzelf ontdekken

Ontwikkelingswerk staat er nu niet meer op. Het is wel iets wat ik ooit nog een keer zou willen doen, maar niet per se nu. Mijn leven staat denk ik nu meer in het teken van zelfontwikkeling en richting bepalen.

Toen ik zo mijn lijstje aan het opschrijven was, dacht ik, laat ik dit eens naast hetgeen wat ik nu doe leggen om te kijken of ik wel stappen zet in die richting. Dit zijn mijn dagelijkse bezigheden nu:

• Ik schrijf deze blog om mijn gedachten op een rijtje te krijgen en van mij af te kunnen schrijven over wat mij bezig houd. Tegelijkertijd hoop ik dat mensen geïnspireerd raken of dingen herkennen bij zichzelf. Ook hoop ik ervaringen van anderen te horen, waardoor ik zelf weer geïnspireerd raak. Waardes: Inzicht, wederzijds inspireren, overzicht, humor
• Ik organiseer Couch Surfing Meetings in Deventer, om zo mijn sociale netwerk op te bouwen in Deventer. Ik vind het belangrijk dat ik een eigen sociaal leven heb. Daarnaast vind ik het ook leuk om dingen te organiseren. Waardes: gezelligheid, relaties, spontaniteit, creativiteit, organiseren
• Ik ben bezig om ons huisje mooi te maken, zodat ik me thuis voel in mijn vriend zijn huis (Toen ik hier introk, was het huis nog een beetje een man cave). Daarnaast vind ik het belangrijk om een aandeel te leveren in het samenzijn. Nog een bijkomstigheid, ik kan zo mijn creativiteit kwijt. Waardes: thuis voelen, gelijkheid, creativiteit
• Ik probeer verschillende soorten vrijwilligerswerk, zodat ik kan ontdekken in welke sector ik wil werken en zo ervaring kan opdoen. Waardes: zelfontwikkeling, loopbaan voorbereiden, richting zoeken
• Ik volg de opleiding creatieve handvaardigheid opleiding, omdat ik wilde uitzoeken waar mijn creativiteit ligt en of dit iets is waar ik in de toekomst mijn geld mee wil verdienen. Waardes: onderzoeken, creativiteit, zelfontwikkeling, richting zoeken.
• Ik zit sinds kort bij de survival vereniging, zodat ik kan sporten op een speelse manier, in de natuur en tegelijkertijd nieuwe mensen kan leren kennen. Waardes: natuur, lichaam in vorm houden, sociaal netwerk
• Ik probeer elke maand creatieve manieren te vinden om geld te verdienen, zodat ik mijn vaste lasten kan betalen. Waardes: zelfstandigheid, creativiteit, uitdaging, vrijheid.

Als ik zo terug kijk op wat ik doe en dit vergelijk met mijn doelenlijstje, dan lijken veel dingen die ik al doe te leiden naar één van mijn doelen. Het enige wat ik nog niet aanpak, is een grote reis maken. Hier heb je geld voor nodig, en ik ben juist aan het uitzoeken wat ik wil, waardoor ik niet een vaste baan heb, waar ik mijn geld mee kan verdienen.

Door mijn dagelijkse bezigheden te vergelijken met mijn doelen, valt mij op dat enkele dingen die ik nastreef, niet op mijn doelenlijst staan, maar die ik minstens net zo belangrijk vind! Ik heb ze als vanzelfsprekend gezien, terwijl ik hier mijn meeste tijd en energie aan kwijt ben.

Update lijstje:

• Mijzelf thuis voelen in Deventer
• Mijzelf kunnen onderhouden, zodat ik mijn vrijheid kan behouden
• Meer over mijzelf ontdekken
• Uitzoeken met welke interesse/hobby/voorliefde ik mijn geld wil verdienen en daar naar toe werken
• (Een grote en mooie reis maken)

Zoals ze zeggen in het Engels “You only have so much time”. Ondertussen ligt één van je vrienden of familieleden in het ziekenhuis, heb je elk weekend één of meerdere verjaardagen waar je naar toe wilt, zijn er ook nog vrienden en familie die je buiten ziekenhuisbezoekjes en verjaardagen graag wilt zien. Nog niet eens gesproken over het huishouden, koken, boodschappen doen, hond uitlaten, ruzie maken, ruzies uitpraten, etc. Die minidoelen die je elke dag hebt, kosten ook tijd en krijgen prioriteit op je hoofddoelen.

Door je lijstje met doelen te vergelijken met wat je nu in je dagelijkse leven al oppakt, krijg je meer inzicht in je daadwerkelijke doelen, dan wanneer je sec doelen stelt. Zo neem je ook je intrinsieke drijfveren mee in het opstellen van je doelen en niet alleen maar de doelen die je bedacht hebt met je hoofd.

Zo eindig je niet met een lijst vol niet bereikte doelen, maar zie je in dat je andere doelen over het hoofd hebt gezien en die wel hebt behaald. Ook kom je misschien tot inzicht waarom je een bepaald doel niet bereikt, doordat jouw andere doelen hier haaks op staan of door andere belemmeringen.

In mijn geval, met mijn droom van die grote reis? Misschien komt dat avontuur nog wel, maar op dit punt in mijn leven vind ik andere dingen net even wat belangrijker.

Wat is jouw doelenlijstje? Hoe pak jij het behalen van je doelen aan? En behaal je ze dan ook altijd of blijven er, net als bij mij, nog wat doelen op staan?